Verzamelen

Verzamelen

Verzamelen
na een tijdje
moet je stoppen

dan krijg je
het niet compleet
niet meer

teveel gemaakt
voor jouw tijd
teveel speciale exemplaren

ze mogen dan wel
exemplarisch zijn
verzamelen zit
voor mij in
een verzameldoos

25-01-2017
©Jelle Schunselaar

Het strand

Het strand

Zo hè hè we zijn
op het strand
ga de zee maar in
je bent uit de auto

(k) hoi hoi
ik ben net 4
en ik mag de zee in

(p) niet te ver, ho

(k) nou zeg
ik wil de zee in

(k) papa mijn schoenen
worden nat

(p) geeft niet

(k) wat is dat voor
een dier

(p) 1 die in zee
leeft
blijf er maar af

(k) oké doei
lelijke kwal

(p) toen vroeg papa
hoe ken jij dat woord?
(k) zo noem jij iemand van televisie weleens

(p) oh oeps
dat is
dan stout
van papa

(k) wat is dat
water golvend
zeg
ik word helemaal nat

(p) dat hoort
erbij
net als water
in een bad
maar hier loopt
het niet weg

31-01-2017
©Jelle Schunselaar

De strandslenteraar

De strandslenteraar
die elke dag
rondslenterde
over het strand

keek naar
het kind
dat hier
nog niet eerder kwam

en hij zei tegen
haar vader
lekker weertje hè?

ja zei papa
die nauwelijks
kon reageren
want hij moest
letten op
zijn kind

nog wat
gevonden?
vroeg hij
aan de strandslenteraar

ja een stuk
hout en
een paar schoenen

papa waar zijn
mijn schoenen?
ze stonden
hier net nog

31-01-2017
©Jelle Schunselaar

Mama ik wil een snoepje

Mama ik wil een snoepje

Mama ik wil een snoepje

is dat nu nodig
want we staan bij
de kassa

maar het snoep
ligt toch daar
waarom ligt het
dan daar

ik wil snoep
aldus het
kind

maar de kassa
rinkelt door
de moeder
kijkt verschrikt

op haar telefoon
naar de tijd
schrikt
en zegt

je krijgt geen snoepje
je hebt botte pech
want die snoepjes blijven
nog wel bij de kassa liggen

de moeder dacht waarom
liggen die snoepjes daar dan ook
nadenkend over hoe bot
ze pech had geroepen
maar ja het is al bijna
etenstijd
en snoepjes
zijn geen volwaardige maaltijd

het kind legde haar er maar
bij neer
nadat het bot ving

28-01-2017
©Jelle Schunselaar

Heb jij autisme

Heb jij autisme

20 april 1997

een klasgenoot 

vroeg mij

heb jij autisme?

huh hoe weet 

jij dat?

dat vertelde

deze man in 2.28

de piep

hoe wist hij dat

aha

oh zo

nou bedankt 

dan weet ik 

nu na jaren

wat er is

24-01-2017

©Jelle Schunselaar

Laat mij nou eens vrij

Laat mij nou eens vrij

Laat mij nou eens vrij

dan zie ik

zelf wel

wat ik verkeerd doe

ik heb het gezien

er is nu genoeg straf 

geweest

ik wil mij niet verstoppen

in een hoek

de hoek is koud

laat mij

17-01-2017

Minderwaardig voelen

Minderwaardig voelen

Minderwaardig voelen

gedegradeerd

door het aaien

van een zuster

minderwaardig voelen

door een ongeluk

denken dat het 

aan jezelf ligt

dat het komt

door je gedrag

maar dat het komt

omdat de regels

qua bussen

onduidelijk zijn

denken dat je schade hebt

dat er ook zit

maar het is 

een litteken

er kan iets gebeuren

maar

teveel gepikt

teveel bepaald

nu is het klaar

mijn regie is in botsing gekomen

19-01-2017

©Jelle Schunselaar

Over lichte dingen schrijven

Over lichte dingen schrijven

Over lichte dingen

schrijven

gaat 

soms niet

als het onderwerp

zwaarder is

voor lichte dingen

kun 

je bukken

en ook al 

kost het meer

moeite

het geeft 

ook meer voldoening

om iets zwaars 

aan te pakken

24-01-2017

©Jelle Schunselaar

Wat is er nu anders

Wat is er nu anders

Wat is er nu anders
waarom kijkt iedereen

val ik nu op
of niet

wat is er nu anders
kijk ik met
andere ogen

hoor ik anders
zie ik anders

de waas
zakte ooit
voor mijn ogen

waarom de lamp
verduisterde
boven de puzzel
geen idee
maar depressies
vallen onder ziek zijn
volgens de dokter tenminste
als je het zelf geen plekje geeft

24-01-2017
©Jelle Schunselaar

Hoe het komt

Hoe het komt

Hoe het komt
is misschien wel
duidelijk

maar waarom
die negatieve lens
over de camera

valt
geen idee

sneeuwt het
dondert het
regent het
nu altijd?

hoge druk
andere blik
depressie?
waarom

24-01-2017
©Jelle Schunselaar

Hij lag thuis

Hij lag thuis

Hij lag thuis
vanaf september 1987

thuis
geen school

waarom is mij
een vraag

maar de verzameling tv-gidsen
werd aandachtig
bestudeerd

net als de
tekenfilms

je moet wat
als je verhoging hebt

24-01-2017
©Jelle Schunselaar

De noot

De noot

De noot
deed zeer

dus de amandel
kwam mij de keel uit

au
au

het enige
wat er te doen was
was liggen

en vla eten
gele vla
zonder amandel

24-01-2017
©Jelle Schunselaar

Krijg nou de pokken

Krijg nou de pokken

Krijg nou de pokken
maar waarom
op zo een moment

er lag net
ijs op het diep

schaatsen stond
op de planning

maar ineens
hadden
de pokken

die stomme jeukdingen
op mijn gezicht
zin om over te springen

24-01-2017
©Jelle Schunselaar

Jouw dekbed

Jouw dekbed

Jouw dekbed
is stuk
je ziet
alleen nog wol

de wol beweegt
wel
en het kriebelt

oh toch niet
de wol slaapt
oh wacht
jij slaapt

het dekbed
is niet stuk
maar jij bent in de wolken
oh erboven of eronder

hè een wollen paleis
het is veilig

24-12-2016
©Jelle Schunselaar

Het beestje

Het beestje

Het beestje
met een groene huid

werd anders aangekeken
want alle andere beestjes
hadden een andere huid

het beestje
werd buitengesloten
want alles
was ingesteld op kleur

de school
zwembad
de winkel
alles

ook al was het beestje
alleen
en het pesten beu
alleen hij regeerde zijn eigen wereld

17-01-2017
©Jelle Schunselaar

Pesten

Pesten

Hij was druk
wilde teveel

vriendjes zijn
maar zijn karakter

was te dwingend
zijn huis was onrustig
nog niet verbouwd

het lag niet eens aan de muziek
ook al was die muziek
al bijna pestmuziek

maar hij domineerde
met zijn gedrag
alsof hij beter was
terwijl

vriendschap
als er nou contact was

op een goede manier
dan waren
de planken
of schappen

aan elkaar gegroeid
of vastgeklonken

maar het ging niet
want er was onrust
verschil

verschil in beleving
verschil in willen
verschil in muziek

zijn stekelige haar
prikkelde mijn beeld
qua vriendschappen
qua contacten
qua gedrag

wie was er nou anders
hij of ik

is het de achtergrond
waarom hij zo met
mij omging

kon hij het anders doen
dat het bij mij geen
overgevoeligheden
gaf

dat ik moeite had met vertrouwen
van anderen
was dat nu gebarsten

het duurde jaren
voor het stekelige beeld
verdween

vriendschappen was toch
al iets complex
want wat de ander vond of vind

daar kwam of kom
je pas achter
als het misgaat

maar dat stekelige beeld
van pesten
is pas een litteken

het zit er als
een reparatie
als een streepje
als een gestopt gat
in een kledingstuk

pesten doet zeer
een litteken
zal blijven
maar openbarsten
sta ik niet toe

17-01-2017
©Jelle Schunselaar